De Pyreneese Berghond (in Amerika bekend als de Great Pyrenees en in Frankrijk als de Grand Chien de Montagnes des Pyrenees) roept altijd de nodige superlatieven bij je op. Zijn majestueuze schoonheid, waardigheid, koninklijke houding en het aura van zelfverzekerdheid die karakteristiek zijn voor het ras blijven je eeuwig bij. Maar pas als je de Pyrenese Berghond en zijn unieke geschiedenis hebt leren kennen blijkt dat de echte en grootste waarde van het ras niet zijn schoonheid is, maar het bewonderenswaardige en unieke karakter van de hond. De Pyrenese Berghond stamt uit de Pyreneeën, een bergketen tussen Frankrijk en Spanje. Hij wordt al eeuwenlang door de mens gebruikt, maar zijn fysieke en geestelijke eigenschappen zijn door de jaren heen onveranderd gebleven. De Pyrenese Berghond hoedt de schapen hoog op de berghellingen, net als in de 16de eeuw.
In de 17de eeuw maakte Lodewijk XIV deze opvallend mooie hond de officiële hond van het Franse hof. Er is weinig nodig om je deze hond voor te stellen in de Franse kastelen van voor de revolutie tussen alle dames en heren van het hof. Dat de Pyrenese Berghond altijd favoriet was bij de koningen blijkt uit het feit dat zowel koningin Marie Antoinette als konngin Victoria het liefste deze honden hadden. Het is kenmerkend voor deze honden dat ze zich net zo op hun gemak voelen in een sfeer van extreme luxe als in de omgeving van een boer hoog in de Bergen, waar het leven draait om zwaar werk, extreme weersomstandigheden en niet het juiste eten.
